کد مطلب:47092
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:26
تناقض آشكار بين آيه 62 سوره بقره و 85 سوره آل عمران را بيان كنيد.
آيه دوم، معناي آيه اوّل را روشن مي كند. آيه دوم به صراحت اعلان مي دارد كه دين پذيرفتني نزد خدا اسلام است، ولي آيه اوّل در مورد سؤالي است كه براي بسياري از مسلمانان در آغاز اسلام مطرح بوده، آنها در فكر بودند اگر راه حق و نجات تنها اسلام است، پس تكليف نياكان و پدران آنها كه قبل از ظهور اسلام زندگي كردهاند، چه مي شود؟ آيا آنها به خاطر عدم درك زمان پيامبر اسلام و ايمان نياوردن به او مجازات ميشوند؟ آيه فوق به صراحت بيان مي دارد هر كسي كه در عصر خود به پيامبر بر حق و كتاب آسماني زمان خويش ايمان آورده و عمل صالح كرده است، اهل نجات است و جاي هيچگونه نگراني نيست. بنابراين يهوديان مؤمن كه به اعمال و وظايف ديني خود (قبل از ظهور حضرت مسيح) عمل كردهاند، اهل نجات هستند، همين طور مسيحيان قبل از ظهور اسلام. وقتي دين اسلام ظهور كرد، اسلام از تمامي افراد مي خواهد درباره دين اسلام تحقيق كنند و محققانه، نه مقلدانه گرايش به دين اسلام پيدا كنند. بنابراين تمامي پيروان اديان بايد بر اساس تحقيق به دين پيامبر جديد گرايش پيدا كنند. خداوند تنها دين اسلام را مي پذيرد و اين كاملاً طبيعي و منطقي است. هنگامي كه قانون گذار در جامعه احكام و قوانيني را در زماني وضع كند وسپس در دوره بعد، احكام و قوانين جديدي وضع نمايد، همه موظف اند بر اساس قانون جديد عمل كنند. اگر كسي بعد از قانون جديد بخواهد به قانون سابق عمل كند، پذيرفته نيست. در عين حال كساني كه در زمان گذشته به قانون پيشين عمل كردهاند، از آنها پذيرفته است. بنابراين هيچ تناقضي بين دو آيه وجود ندارد.
پي نوشتها:
1. تفسير نمونه، ج 1، ص 282.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.